Ik herinner me nog goed de dag dat mijn zus mij enthousiast opbelde: “IngerMarlies, we gaan een kasteel in Franrijk kopen en daar gaan we met de hele familie wonen. Vind je dat niet een geweldig idee!” En na een korte stilte – want ze kent mij: “Oh, en jij krijgt een eigen vleugel, want jij hebt je eigen plek nodig.”
Ik schoot in de lach. We praatten nog een tijdje door en bedachten van alles voor het leven in Frankrijk.
Zoals je waarschijnlijk hebt begrepen is het nooit zover gekomen.
En dat was ook helemaal niet de bedoeling.
Ik weet niet eens wat voor een kasteel ze op het oog hadden. Of ze überhaupt iets hadden gezien. Was het een prachtig kasteel omgeven door een romantische landschapstuin? Of was het een bouwval zoals je nu wel eens ziet bij Ik Vertrek, dat nog helemaal opgeknapt moest worden? Of was het gewoon een wild idee in het hoofd van een paar van mijn familieleden? Geen idee.
Bij ons in de familie komen dit soort ideeën vaker op ploppen. Een enthousiaste moeder, enthousiaste zussen en schoonzus, een broer die ook nog wel mee doet. Maar de aanhang… práát me er niet van! De mannen kijken ons met wazige ogen aan en komen met allemaal argumenten waarom het kopen van een kasteel in Frankrijk toch niet zo’n goed idee is: de kosten, de afstand, het werk dat eraan gedaan moet worden, en hoe zit het eigenlijk met het werk en de inkomsten hier – die ben je dan kwijt…
Op zo’n moment kunnen wij alleen maar ‘in een deuk liggen’.
Het gaat ons namelijk helemaal niet om dat kasteel. Niet om het romantische kasteel, niet om het opknap-kasteel. Het gaat ons om de lol van het fantaseren en de vrijheid die we dan ervaren. In onze fantasie kan alles. Wat maakt het nou uit dat je je baan dan op moet zeggen? Wat maakt het uit dat je dan geen vast inkomen hebt – dan leggen we wel een grote moestuin aan waar we uit kunnen eten, oh en dan verkopen we de rest op de plaatselijke markt. We kunnen ook nog gaan schilderen en onze kunstwerken op een toeristische markt verkopen. Misschien worden we wel beroemd! Oh ja, en dan maken ze een televisieprogramma over ons en … (Ik Vertrek bestond toen nog niet.)
Ik zit op het moment weer in zo’n fase van ongebreidelde fantasie over mijn leven en wat ik ermee wil. Alleen realiseer ik me nú dat echt alles mogelijk is. Ik kàn mijn boeltje oppakken en naar Frankrijk verhuizen, of naar Zweden, of naar Zuid-Limburg. Ik kan reizen maken. Of ik kan lekker thuis blijven en genieten op onze camping om de hoek.
Dat is vrijheid. Vrijheid is niet buiten me, het zit in me. Ongebreideld fantaseren betekent helemaal niet dat ik dat allemaal wil hebben of doen – helemaal niet! Het betekent dat ik mij verbonden voel met het leven. Dat ik alles door me heen kan laten stromen. Dat ik als zachte of juist als springerige golven kan uitdijen en weer in kan rollen. Keer op keer. Ik kan véél meer voelen en ervaren dan ik met mijn hoofd kan bedenken. En tenslotte, als ik dat wil, kan ik uit al die gefantaseerde ervaringen bewuste keuzes maken voor het mooiste leven dat ik mezelf heb gedroomd.
Ik kan gaan of blijven. Ik kan in Frankrijk wonen of met mijn kopje thee thuis bij de kachel kruipen. Alles is mogelijk! Wat een Vreugde!
Week je dat ik (bijna) wekelijks een gratis Vreugdemail verstuur? Wil jij dit ook ontvangen, schrijd je dan via deze pagina in. Helemaal gratis!