Hele wereld

Deze week was het heerlijk zonnig en warm weer. Daar houd ik van. Wij waren veel op de camping en genoten van de vogels, de ‘huis-muis’, de spelende kinderen en van onze ontdekkingen tijdens de wandelingetjes die we maakten.
Maar vandaag waren we thuis. Zachte spetters vielen op het schuine raam, gevolgd door harde tikken van dikke druppels. Dat heeft iets knus. Je wereld wordt er kleiner van. Ik heb heerlijk zitten schrijven, waardoor het ongelooflijk rustig werd in mijn hoofd.
Tijd bestaat niet. De enige klok is mijn maag die begint te knorren.
Na het schrijven begon ik aan mijn nieuwe maan-moodboard. Stapel tijdschriften op de bank, knippen en scheuren. De prachtige quotes, mooie kleuren, ontroerende of grappige plaatjes die ik tegenkom maken steeds nieuwe paadjes in mij open. De kleine wereld waarin ik op deze regenachtige dag verkeer, verandert langzaam in een grote, onbegrensde wereld.
Ik hoef niet bang te zijn voor de komende zomer waarin we niet naar het buitenland kunnen gaan. De hele wereld ligt binnen in mij.