Zondagmiddag zaten mijn lief en ik op de camping. Buiten. Jas aan. Een boek te lezen. We lezen totaal verschillen soorten boeken. Ieder was verdiept in z’n eigen boek, z’n eigen wereld. Op zo’n moment lijkt de rest van de wereld buitengesloten. Zelfs de ander lijkt buitengesloten.
Maar plotseling was ik me zó bewust van ‘hij zit daar, zich op dat moment niet eens bewust van mij. Maar ik ‘voel’ hem. Hij is er.’
Hoewel ieder totaal in een andere wereld verkeert, kan je diepe verbondenheid ervaren.
En ja, ik kreeg eens een gekwetste reactie van iemand op de beschrijving van een moment samen. Maar dit gaat niet alleen over je partner. Dit gaat over ieder ander, je partner, kind, ouder, vriendin, zus, buurvrouw. De aandacht en waardering voor dit moment, waar we beiden deel van uit maken. Het is het puur bewustzijn en waarderen van de verbondenheid.
Het is een moment een naaste niet voor lief nemen. Hoe kan je ooit liefde voelen en liefde tonen als je alles maar voor lief neemt?